بعضی روزا حالم خیلی خوبه. خصوصا روزایی که قورباغه‌ام رو اولش خورده‌ام! یعنی همون روزایی که خودمو مجبور کرده‌ام یکی دوتا از اون کارایی رو که اصلا دوستشون نداشته‌ام و هی انداختمشون عقب، انجام بدم. این روزا ناخودآگاه نگاهم به همه چیز مثبته و با تموم وجودم می‌فهمم اینایی که نه به زبون بلکه به دل آرومن چه حس خوبی دارن. واقعا اون حس رو با هیچی عوض نمی‌کنم.

بعضی روزا هم معمولی‌ام. کارامو انجام می‌دم. تو راه رفت و برگشت به سر کار و خونه به هیچی فکر نمی‌کنم. نه بد و نه خوب. آرومم اما این آرامش ناشی از معلق بودنه نه یه آرامش از نوع بالا.

اما بعضی روزا هم اوضاع و احوال بر وفق مراد نیس. فرضا اول صبح یه اتفاق ناجور می‌افته یا تو محل کار، تنش پیدا می‌کنی یا...

اینجور روزا تمام زورمو می‌زنم تا متعادل باشم. الکی از کوره در نرم. کسی رو از خودم نرنجونم. چون به تجربه دریافته‌ام که این حالتها زود تموم می‌شن و نباید کاری کرد که اثر اون چند ساعت یا حتی چند روز رو بندازم رو دوش آدمای دور و برم. این روزا وقتی حالم خوش نیست تلاش می‌کنم برگردم و مرور کنم ببینم چه اتفاقی افتاده که حالمو اینجوری کرده؟ بعد می‌فهمم که کل اعصاب خوردیم یا بی‌حوصلگیم بخاطر فرضا یه مسئولیت اداری بوده که انجامشو دوست نداشته‌ام، یا یه سوء تفاهم بوده یا یه صحبت ناخوشایند تلفنی بوده یا هرچیز دیگه.

می‌دونین به خودم قبولونده‌ام که اینجور وقتا باید به حل اون مساله فکر کنم. یعنی جوری که خودمو قانع کنم دیگه نذارم برا ذهنم تبدیل بشه به یه سیخ و دائما آزارم بده. درک کرده‌ام با تمام وجودم که ارزش نداره کل یه روز رو بخاطر یه کار یا یه حرف خراب کنی. اینجور موقع‌ها تلاش می‌کنم از نیروهای کمکی مثل نوشیدن آرام یه فنجون چای، خوندن وبلاگ یا همنشینی و صحبت کردن با یه آدم که روحش هم از مساله خبر نداره و به همین خاطر مضمون صحبتهات باهاش رو فوتبال و آدما و سیاست و ... دور می‌زنه و منو از موضوعی که درگیرم کرده دور می‌کنه کمک بگیرم. هرچند اینا مسکنه اما گاهی همین مسکن‌ها بخاطر فاصله‌ای که بین ما و مشکلمون می‌اندازن علاج کارن.

حقیقتش من نمی‌تونم موقعی که ناراحتم به دنیا لبخند بزنم... ولی می‌تونم (یا حداقل تلاشمو می‌کنم ) که رو راه‌حلها تمرکز کنم. برام مهمه که نذارم غم و غصه و ناراحتی و دل آشوبی و نگرانی و اضطراب و خستگی و بی‌حوصلگی و عنق بودن از بین ببره منو.

امیدوارم شما هم هرکدوم راه خاص خودتونو برای روزایی که اینجوری هستین داشته باشین. شاد بودن آدما یه مقدارش متاثر از بیرونه...بیشترش مال این ذهنامونه.