اراده و تعهد
برای ترک عادتهای بد یا کسب عادتهای خوب، تعهد دادن به خودمون خیلی موثره. هرچند خیلی خیلی سخته وفادار موندن به قول و قرارهای بین خودمون. چون تبعات شکستن آن صرفا برعهده خودمان است. برای همین برخی‌ها به دیگران تعهد خودشون رو ابراز می‌دارن. اونم با این هدف که رودربایستی با اون افراد مجبورشون کنه روی قولشون به خودشون بمونن. هرچند این خوبه و قوی‌تر از تعهد به خوده، اما حاشیه خطرش هم زیادتره. چون بعد یکی دوبار شکستن تعهد، فکر می‌کنیم دیگه تبدیل شده‌ایم به آدمی بی‌اراده و ضعیف جلوی چشم دیگرون.
به هرحال، گاهی هرچه تلاش می‌کنی و زحمت می‌کشی، نمی‌شود.
به تجربه دریافته‌ام که معجونی از تعهد به خود، دعا کردن و از خدا کمک خواستن، آغاز کردن از کم و بی‌رحم نبودن با خود نسخه کارآمدیه. هرچند...
گاهی انگار هنوز زمانش نرسیده...باید زمانش برسه، تحولی که رخ نداده رخ بده و اون‌وقت... خیلی راحت‌تر و آرام‌تر می‌تونی به خواسته‌ات برسی... این‌هم از عجایب روزگاره شاید...
شاید این "از عجایب روزگار" همون چیزیه که بهش می گن تقدیر، یا جبر. بعضی کارا باید در زمان خاصی انجام بشه و خیلی به تلاش بستگی نداره. مثل فراموش کردن یه خاطره بد که آدم هر چی خودشو با حرفای قشنگ و امیدوارانه متقاعد کنه، باز هم تا زمان خاص خودش امکان پذیر نیست. گزینه دعا کردن رو خیلی موثر می دونم، شاید به همین دلیل که همه چیز دست ما نیست. من فکر می کنم عوامل موثر در گذر از یک مساله -بخصوص که حل اون مساله خارج از قدرت انسان باشه-می تونه اینا باشه: دعا برای آرامش و سپردن بارهای سنگین به خدا+خواست خود انسان+مشغول بودن به کاری که فرصت دل نگرانی را از انسان بگیرد+ گذشت زمان در مورد گفتن تصمیم ها به دیگران، من مخالفم. چون فکر می کنم علاوه بر مساله ای که شما گفتید (یعنی کاسه داغتر از آش شدن دیگران)، حتی اگه کار شدنی هم باشه، ممکنه با دخالت دیگران نشدنی بشه. البته بستگی داره منظور از دیگران کی باشه... [لبخند]
البته منی که اینا رو نوشتم، الان برگشتم و یه بار دیگه پست شما رو خوندم و در مورد تعهد به خود باید بگم که من چند روز دیگه پیش دفاع دارم، اما هنوز نتونستم به تعهد خودم مبنی بر درست کردن زود هنگام پاورپوینت ها پایبند باشم..!! [خنده]
... و باز هم سلام! ممنونم از راهنمایی‌تون. [لبخند]
به نظر شما این پرچم کجاست که کنار اسم من افتاده؟!؟[من نبودم] من بخدا در همین ایران خودمون هستم... یه جایی بین آبهای نیلگون خلیج فارس و دریای آبی خزر...[رویا]
من هم کاملا از ایران دارم کامنت میذارم و اون هم بدون هیچ واسطه ای. نمیدونم چرا آی پی مو آمریکا تشخیص داده. باز خوبه، جای شکرش باقیه. تو این یه مورد خوش شانس بودم [خنده]
[گل]
من دارم این روزا رو همین عادتها کار میکنم و نمیخوام این بار شکست بخورم. از تمیز نگه داشتن خونه شروع کردم. هرشب تا دیروقت هم که شده بیدار میمونم و تا آشپرخونه رو تمیز نکنم نمیخوابم. کاری که قبلا انجام نمیدادم و بعد از چند روز انبوه بی نظمی در خونه باعث عصبی شدنم و عواقبش میشد! میتونم خواهش کنم کمی در مورد ایجاد انگیزه برام بنویسین؟ چند وقتیه برای شروع به درس خوندن و کنکور دادن دارم برنامه ریزی میکنم و کارهام رو ردیف میکنم. اما راستش نگرانم. نگران اینکه این هدفی که انتخاب کردم درست نباشه. یا انگیزه کافی برای ادامه اش نداشته باشم. راستش من فقط این رو خوب خوب میدونم که جایگاهی که درش قرار دارم نیاز قطعی به تغییر داره. چون ازش راضی نیستم. یعنی از خودم راضی نیستم. مادر بودن حس خوب و شیرینیه و براش تمام تلاشم رو با عشق و علاقه انجام میدم. اما نیاز به تغییر درونی هم دارم. نیاز به تغییر جایگاه. میتونید با حرفاتون امیدوارم کنید؟ راستی من هم از خوانندگان دایمی وبلاگتون هستم. اما گاهی خاموش. بودنتون برای من همیشه خیلی موثر بوده. آخرین نمونه اش انتخاب نام پسرم. موفق و پایدار باشید[گل]
سلاااااااااااااااااااااااااااام.دلم براتون تنگ شده بود دوست قدیمی![لبخند]
سلام.منم با بهار موافقم.از انگيزه ها بنويسيد.ايجادشون.نگه داشتنشون.تقويتشون.اينكه به راحتي از دستشون نديم.مرسي
سلام راست گفته اید....دقیقا باید زمانش برسد.انگار همه ی عالم با نظمی دقیق از گذر لحظه ها عبور می کنند.شتاب و بیصبری ما هیچ تاثیری در این روند ندارد.